Τούνελ

 

Έρχεσαι απ' το φως ή απ' το σκοτάδι;

Προς ποια κατεύθυνση θες να πας;

Τι σε έκανε να κοντοσταθείς και να κοιτάζεις τον τοίχο;

Τι σκέφτεσαι άραγε;

Βλέπεις κάτι;

Εγώ που είμαι;

Από που έρχομαι εγώ;

Και πού πάω;

Σκέφτηκα ότι περπατώντας μέσα σε τούνελ πάντα κάτι αφήνεις πίσω και κάτι ονειρεύεσαι ότι θα βρεις.

Μα όταν χάσεις το παιδί που κρύβεις μέσα σου, στέκεσαι και κοιτάς τον πιο κοντινό σου τοίχο, φοβάσαι πια και νιώθεις απόγνωση από αυτό που βλέπεις. Μια μορφή θολή που την ασχημίζουν τα βρώμικα από τη μόλυνση πλακάκια.

Δείχνεις  έκθαμβος αντικρίζοντας αυτό το  κάτι, που δε μπορώ να δω.

Είναι που θα περίμενες να δεις κάτι άλλo.

Πάγωσα τη στιγμή, ο ήχος του κλείστρου μέσα στο τούνελ δεν έδειξε να σε ανησυχεί, σκέφτηκα ότι είναι κάτι που πάντα το κάνεις όταν περνάς από εκεί.

Δεν ξέρω  αν πονάς με αυτό που βλέπεις.

Δεν ξέρω αν ζεις…

Δεν ξέρω καν ποιος είσαι…

Δεν ξέρω αν είσαι αληθινός ή της φαντασίας μου…